I CZASOWA
To operacyjne wyłonienie ujścia jelita na powłokach brzusznych na określony czas, gdy istnieją możliwości techniczne do odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego.
Czas wyłaniania stomii czasowej zależy od:
– przypadku pacjenta
– stanu pacjenta
Zazwyczaj jest to okres do 3 miesięcy, u pacjentów wyniszczonych, niedożywionych ogólnie w złym stanie może się przedłużyć do roku czasu
Wyróżniamy:
- Kolostomię jedno lub dwulufową na jelicie grubym
- Ileostomię jedno lub dwulufową na jelicie cienkim
Przyczyny wyłonienia stomii:
- Rak jelita grubego
Stomia czasowa dwulufowa – pętlowa, ma dwa ujścia. Przez jedno ujście stolec wydostaje się do worka stomijnego, czyli na zewnętrz powłok brzusznych, drugie zaś prowadzi do obwodowej części jelita, które połączone jest z odbytem. Pozwala to na zachowanie naturalnej drogi defekacji
II DEFINITYWNA
Występuje wtedy, gdy pacjent jest w złym stanie ogólnym, co uniemożliwia przeprowadzenie zabiegu odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego oraz, gdy powód wyłonienia, stomii nie został zlikwidowany.
Czasem występuje, jeżeli ryzyko operacji naprawczej jest bardzo wysokie.
Problemy po zamknięciu stomii czasowej:
- Brak szczelności zespolenia.
- Brak zdolności pacjenta do utrzymania stolca – manometria anorektalna za pomocą, której sprawdza się funkcję zwieraczy odbytu.
- Zakażenie rany operacyjnej
- Niedrożność jelita.
- Przetoki jelitowe.
- Krwawienia z miejsca zespolenia.
- Przepuklina – na bliźnie.
